เรื่องย่อ
เสียงนักเรียนอนุบาลร้องเพลงในงานแข่งกีฬาสีของโรงเรียนนั้นน่ารักหนักหนา และที่น่ารักยิ่งขึ้นอีกคือบรรดาเชียร์ลีดเดอร์ตัน้อยที่ทำหน้าที่อย่างสุดฝีมือและสุดแรง แต่ที่น่ารักสุดคือชายหนุ่มหล่อมากคนหนึ่งที่สวมเสื้อสีฟ้าสีเดียวกับกองเชียร์ ซึ่งมายืนเชียร์เชียร์ลีดเดอร์หญิงตัวน้อยคนหนึ่งอยู่ ใคร ๆ ที่เห็นอาจนึกว่าเขาเป็นคุณพ่อมาเชียร์คุณลูกสาว แต่ไม่ใช่…เขาคือ อนิล วโรดม หรือ ลุงช้าง ของสาวน้อยวัย 5 ขวบ มดตะนอย หรือ เด็กหญิงอลิน วโรดม และงานนี้ชายหนุ่มอีกคน ดร.อนล วโรดม นักการเมืองหนุ่มอนาคตไกล ส.ส.แห่งพรรครัฐบาล ก็มาให้กำลังใจเชียร์ลีดเดอร์รุ่นจิ๋วคนนี้ด้วยกัน หากแต่ ดร.อนลก็มิใช่บิดาของมดตะนอย เขาเป็นลุงเสือของเธอ

มดตะนอยไม่รู้จักพ่อ ไม่เคยเห็นแม่ เธอเกิดมาเห็นแต่ลุงสองคน และลุงช้างคือผู้ที่เลี้ยงดูใกล้ชิดเธอมาตลอดตั้งแต่เธอเกิด มดตะนอยรักและติดเขานักหนา และสำหรับอนิล มดตะนอยคือแก้วตาของเขา แม่ของมดตะนอยคือ อนุช (กวาง) น้องสาวคนสุดท้องของเสือและช้าง เธอท้องเมื่อเรียนชั้นปีที่สามคณะรัฐศาสตร์ กับแฟนนักศึกษารุ่นพี่คณะเดียวกัน แต่เมื่อเธอชวนเขาแต่งงานโดยไม่บอกเหตุผลว่าทำไมจึงต้องแต่ง นักศึกษารุ่นพี่คนนั้นปฏิเสธ อนุชบอกอนิลว่าเธอจะเอาเด็กออก อนิลขอให้เก็บไว้เพราะเด็กไม่มีความผิด อนุชยอมเก็บเด็กไว้ แต่เธอต้องลาออกจากมหาวิทยาลัยกลางคัน เพราะไม่อาจทนอับอายอุ้มท้องไปเรียนได้ และเมื่อคลอดมดตะนอย อนุชบินไปอเมริกาทันทีตั้งแต่ลูกยังอายุไม่ครบเดือน และจนบัดนี้ที่ลูกอายุได้ 5 ขวบ เธอก็ยังไม่เคยบินกลับมาเยี่ยม ไม่เคยแม้แต่จะถามข่าวลูก พี่ชายทั้งสองรู้ว่าบาดแผลของเธอลึกนัก จึงตกลงกันที่จะไม่เอ่ยความใดที่จะพาดพิงถึงอดีตอันเจ็บร้าวให้เข้าหูเธอ

อนิลเลี้ยงมดตะนอยมาด้วยความรักราวเป็นพ่อแท้ ๆ ของเธอ เขาเป็นนักเขียนบทละครโทรทัศน์ ทำงานอยู่กับบ้าน จึงมีเวลาดูแลเธอได้เต็มที่ อนิลฝึกเลี้ยงเด็กอ่อน ฝึกทำอาหารจนฝีมือดีมากก็เพราะต้องการเลี้ยงหลานตัวน้อยของเขาให้เติบโตอย่างสมบูรณ์แบบที่สุด และมดตะนอยก็ไม่ทำให้เขาผิดหวัง เธอน่ารักและฉลาดสมใจเขา และเพราะต้องเลี้ยงหลาน อนิลจึงไม่มีเวลาและสายตาจะแลหญิงใด จนเพื่อนบ้านสรุปว่าเขาคงเป็นเกย์ แต่มีอยู่อย่างน้อยก็คนหนึ่งที่ยังหวังว่าเขาจะไม่เป็น คือ ภารวี นักแสดงละครโทรทัศน์ผู้กำลังดัง เธอติดใจความหล่อของเขามาก และพยายามพาตัวเองเข้ามาพัวพันในชีวิตเขาตลอด แต่อนิลรักษาระยะห่างระหว่างเขากับเธอได้ตลอดเช่นกัน

พ่อแม่ของอนล อนิล และอรนุช แยกทางกัน พ่อไปแต่งงานใหม่และมีลูกสาวอีกคนชื่อ อณิมา อนุชซึ่งเป็นลูกสาวสุดท้องของแม่คนแรก รับไม่ได้ที่พ่อไปแต่งงานใหม่และมีลูกใหม่ เธอจึงไม่ยอมรับน้องสาวคนนี้ไปด้วย อนลเฉย ๆ อนิลเป็นเพียงคนเดียวที่ติดต่อกับน้องสาวลูกแม่ใหม่ จนเมื่ออณิมา โทรมาบอกเขาว่าจะมีหญิงจากจังหวัดอุบลซึ่งเธอสนิทด้วยอย่างมากชื่อ ยายไข่หวาน เข้ามาทำธุระในกรุงเทพ และไม่มีที่พักไม่มีญาติในกรุงเทพเลย ขอฝากให้อยู่ที่บ้านอนิล อนิลจึงรับด้วยความเต็มใจ เขานึกว่ายายไข่หวานเป็น "ยาย" จริง ๆ คือ หญิงชรา

แต่ที่แท้แล้ว ยายไข่หวาน ที่อณิมาว่า คือเพื่อสนิทของเธอ หวันยิหวา สาวเท่วัยยี่สิบเศษ ๆ ลูกสาวนายแม่ดาวเรือง แม่เจ้ารถทัวร์สายอีสานผู้ร่ำรวยมหาศาล ไข่หวานเรียนจบวิศวกรรมศาสตร์มาจากสหรัฐ และชำนาญด้านเครื่องยนต์มากกว่าการเข้าครัวทำกับข้าว ไข่หวานจะเข้ากรุงเทพด้วยสาเหตุสองอย่าง อย่างแรก เธออยากไปประกวดซูเปอร์โมเดล เพราะอยากได้รางวัลหนึ่งล้านบาทไปเรียนต่อปริญญาโท ทั้งๆ ที่ขอแม่ก็ได้แต่เธอไม่อยากขอ อย่างที่สองเพิ่งเกิดหลังจากที่แม่อนุญาตให้เธอไปประกวดซูเปอร์โมเดล คือ ภารกิจหนักอึ้งที่ มุรธา (หมึก) พี่ชายคนเดียวขอร้องให้เธอช่วยตามหาแฟนเก่าที่ไม่ได้ติดต่อกันมา 5-6 ปีแล้ว มรุธาเพิ่งรู้จากเพื่อนที่เพิ่งย้ายไปเป็นผู้ช่วยผู้พิพากษาที่อุบลว่าเคยเห็นแฟนเก่าเขาท้องและนึกว่าขณะนี้เขาแต่งงานอยู่กินกับแฟนคนนั้น มุรธารู้สึกผิดมาก ถึงเขาจะไม่แน่ใจว่าเธอท้องกับเขาหรือไม่ แต่เขาก็ไม่อาจปัดความรู้สึกผิดที่เขาขาดการติดต่อกับเธอเมื่อเธอหายหน้าไปจากมหาวิทยาลัยหลังจากที่เขาปฏิเสธคำชวนแต่งงานของเธอ มุรธาบอกไข่หวานว่าเขารู้สึกผิดและคิดว่าเด็กอาจจะเป็นลูกของเขา หากใช่ เขาก็อยากจะรับผิดชอบ มุรธาเลยโดนไข่หวานอดซะเพราะเหตุที่ความรู้สึกช้าไปตั้ง 5-6 ปี มุรธาเอาภาพถ่ายของแฟนซึ่งมีอยู่ภาพเดียวเท่านั้นให้ไข่หวาน ชื่อเขียนไว้ด้านหลังภาพคือ อนุช วโรดม

เมื่อได้ยินอณิมาเรียกชื่อเจ้าของบ้านในกรุงเทพฯ ที่ไข่หวานจะไปพักด้วยว่า ลุงช้าง ไข่หวานจึงคิดว่าเขาแก่ขนาดเป็นลุงของอณิมา และในเมื่อลุงช้าง ก็มีภาพ คุณยายไข่หวาน อยู่ในความคิด เมื่อวันที่ไข่หวานไปถึงและพบกับอนิลนั้น ทั้งคู่ต่างก็ตะลึงงันไปด้วยกัน และความรู้สึกลึกล้ำของการ แรกพบ ก็ก่อตัวขึ้นในใจของทั้งคู่เงียบๆ ทั้งๆ ที่ไข่หวานเตรียมตัวมาแล้วที่จะพบกับ เกย์แก่ เพราะอณิมาให้ข้อมูลมาว่า เพื่อนบ้านของลุงช้างสรุปว่าเขาเป็นเกย์

อนิลไม่เคยถามรายละเอียดส่วนตัวใดๆ ของไข่หวานจากตัวเธอเองเลย เขารับทราบแค่จากน้องสาวว่าเธอมาทำธุระที่กรุงเทพก็แค่นั้น แต่สิ่งที่อนิลรับทราบด้วยตนเองในวันแรก ๆ ที่ไข่หวานมาอยู่ด้วยก็คือ เธอซ่อมเครื่องยนตร์รถยนต์ได้ แต่ไม่ชอบทำกับข้าว และให้ล้างจานทีไรจานแตกทุกที แต่สิ่งที่ทำให้เขารู้สึกดีเป็นพิเศษที่สุด คือ เธอเข้ากับมดตะนอยได้ดีมาก และมดตะนอยก็ติดเธอแจ

ภารวีรู้ตั้งแต่วันแรกที่ไข่หวานเข้ามาอยู่บ้านอนิล เพราะพลอยเด็กสาวที่อยู่ติดกับบ้านอนิลโทรศัพท์ไปรายงานตามที่ภารดีจ้างให้เธอคอยเฝ้าดูความเคลื่อน